Χιλιάδες είναι οι Κελεφιώτες που μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Πολλοί από αυτούς γύρισαν στην πατρίδα. Ἀλλοι έμειναν και πέθαναν στο εξωτερικό. Καί άλλοι γύρισαν και ζουν στην Ελλάδα. Όταν έγραψα το βιβλίο της Κελεφάς, κατέγραψα τους Κελεφιώτες που βρήκα ότι μετανάστευσαν στην Αμερική ατις αρχές του εικοστού αιώνα. Ο αριθμός αυτός είναι σημαντικός, ο πραγματικός αριθμός όμως όλων των Κελεφιωτών που μετανάστευσαν στο εξωτερικό, όλα τα προηγούμενα χρόνια, είναι πολύ μεγαλύτερος. Θα χρειαζόταν μία σημαντική μακροχρόνια μελέτη για να βρεθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι και μάλιστα σε όλες τις χώρες.
Ο κ. Τζανέτος Αντωνάκος, διάβασε το βιβλίο «Η Κελεφά του χθες και του σήμερα» και επικοινώνησε μαζί μας μέσω e-mail.
«Αγαπητέ Γεώργιε, Σας γράφω τα παρακάτω στοιχεία που είναι γραμμένα στο βιβλίο σας, αναφέροντας τη σελίδα που είναι γραμμένα: Στη σελίδα 193 σχετικά μέ τόν Ιωάννη Αντωνάκο. Ο Ιωάννης Αντωνάκος είχε 6 και όχι 5 παιδιά. Ο θείος Γιάννης ζούσε μαζί μας όλα τα χρόνια που ήταν στην Αμερική. Τα παιδιά του ο Παναγιώτης και ο Κώστας ήρθαν εδώ μετά το 1949. Ο Νικόλαος Αντωνάκος είχε εγγόνια τον Νίκο και τον Χαράλαμπο όχι τον Νίκο και τον Γιάννη. Ο Ιωάννης Αντωνάκος είχε δύο εγγόνια με το όνομα Ιωάννη. Ένα μένει στην Αθήνα και ένα στην Καλιφόρνια. Στη σελίδα 194 αναφέρεται το Essex. Το Essex είναι η επαρχία μας. Δηλαδή πρέπει να γράφεται Essex county, Το Nouark είναι πρωτεύουσα του Essex County. Στη σελίδα 218 σχετικά με τα παιδιά του Ιωάννη Αντωνάκου. Είχε 6 παιδιά Τζανέτος, Παναγιώτης, Θωμάς, Σπυρίδων, Κωνσταντίνος και Σταματούλα.
Σύντομη Ιστορία της οικογένειά μας: Ο πατέρας μου είχε τρία αδέλφια με ονόματα Παναγιώτης, Ιωάννης και Αντώνιος. Ο Αντώνιος πέθανε νέος και ανύπαντρος. Τα τρία αδέλφια πήγαν διάφορες φορές στην Αμερική. Η μητέρα μου λεγόταν Φλώρα Πατρινέλη. Ήταν αρχιμοδίστρα στην Τσίπα. Τα κορίτσια ερχόντουσαν σε αυτήν να μάθουν μοδιστρική. Ο πατέρας μου επέστρεψε στην Ελλάδα για να την παντρευτεί το 1929. Έχω μία αδελφή, την Σταματούλα. Ήταν τρείς Τζανέτιδες και τρείς Σταματούλες, των παππούδων τα ονόματα. Η αδελφή μου παντρεύτηκε τον Κοσμά Καπελέρη από τον Άγιο Ιωάννης της Μονεμβασίας. Τα παιδιά τους είναι ο Λάμπρος και ο Σπύρος. Η γυναίκα μου είναι η Ευλαμπία Ξανθάκου από το Γύθειο. Ήταν νοσοκόμα στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού στην Αθήνα και συνέχισε τη δουλειά της εδώ. Εγώ ήμουν ηλεκτρολόγος για το στρατό για 32 χρόνια. Ο γιος μας Σπύρος είναι οπτικός γιατρός. Η Φλώρα έχει δύο κόρες, την Αικατερίνη και την Ελισάβετ. Η Εύη και εγώ είμαστε 78 ετών. Την πρώτη φορά που επισκέφτηκα την Κελεφά ήμουν 22 ετών και υπηρετούσα στον στρατό στην Γερμανία. Ο θείος μου Παναγιώτης ήταν 88 ετών τότε. Ήταν στην Αμερική με τον γιο του τον Νίκο. Ο Νίκος ήταν μηχανικός στα αυτοκίνητα και μία ημέρα τον πλάκωσε ένα αυτοκίνητο και σακάτεψε την πλάτη του. Ο θείος μου τότε αποφάσισε πως έπρεπε να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Ο Νίκος ήταν νεωκόρος σε εκκλησία στην Αθήνα και πήρε σύνταξη από εκεί. Ήταν ο εγγονός του ο Νίκος που μας δώρισε το βιβλίο σας. Έχω κάνει ένα βιβλίο για τους Μανιάτες του Nouark είναι στα Αγγλικά. Έχει 80 σελίδες. Βλέπω πώς γνωρίζετε Αγγλικά. Εάν θέλετε να το διαβάσετε, μπορώ να σας το στείλω με το Internet. Από όλους μας εύχομαι Καλό Πάσχα σε όλη την οικογένειά σας. Τζανέτος».
Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε να συμπληρώσουμε όσους Κελεφιώτες δεν είναι καταγραμμένοι στο βιβλίο της Κελεφάς.
Στην Αυστραλία έχει μεταναστεύσει η οικογένεια Κολάρη.